مردانی از جنس فولاد

فضیل بن یسار از امام صادق(ع) اینچنین نقل می کند :

یاران مهدی، مردانی هستند پولاد دل ، همه ی وجودشان یقین به خدا،مردانی سخت تر از صخره ها.اگر به کوه روی آوردند، آن را از جای بر می کنند. پرچم پیروزمند آنها به هر شهر روی نهد ، آنجا را به سقوط وا می دارد. گویی آن مردان عقابان تیزچنگالند که بر مرکب ها سوار شده اند. برای تبرک،دست خود را بر زین امام می کشند و بدین سان تبرک می طلبند

آنان او را در میان می گیرند و جان خویش را در جنگ ها پناه او می سازند و هر چه اشاره کند با جان و دل انجام می دهند. در میان شان مردانی اند که شب هنگام نخوابند و زمزمه قرآن و مناجات خویش، چون صدای زنبوران عسل ، در هم اندازند و تا بامداد به عبادت خدا بایستند و بامدادان سوار بر مرکب ها باشند. آنان زاهدان دشب و شیران روزند، و آنانند گوش به فرمان امام خویش و چون مشعل های فروزانند و دل های منور آنان  بسان قندیل های نور در سینه هایشان آویخته است. این مردان تنها از خاد می ترسند و فریاد «لا اله اله الله » آنان بلند است و همواره در آرزوی شهادت و کشته شدن در راه خدایند. شعار آنان:«بیایید به طلب خون حسین»می باشد. به هر سو روی آورند، ترس از آنان، پیشاپیش در دل مردمان افتد[و تاب مقاومت از همه بگیرد.] این خداجویان، دسته دسته، به سوی خداوند(یا امام خویش)روی می آورند و خدا به دست آنان امام حق را یاری می کند.

منبع روایت:

کتاب تاریخ پس ازظهور از سید محمد صدر صفحه 299