یادداشت های یک مسلمان

  • ۰
  • ۰

متن زیر خلاصه سخنرانی حجت الاسلام داستان پور است که در محرم سال 1393 در هیئت فدائیان حسین (ع) ایراد شده است

در این نوشتار سعی شد نکات و پیام های مهم این سخنرانی خدمت شما علاقمندان عرضه گردد

لازم به ذکر است که

1- فایل صوتی این جلسات در آخر این پست قرار دارند، دوستان آن را به دقت گوش بدهند

2- این خلاصه با تغییر و تلخیص و اضافات همراه است البته به نحوی که به اصل بحث خدشه ای وارد نشود

3- ترتیب بیان مطالب نیز تغییر انکی کرده است

موضوع سخنرانی

در این جلسه حجت الاسلام داستان پور پیرامون کسانی که در دستگاه امام حسین (ع) کار می کنند، صحبت می کنند و آنان را به دو دسته کلی تقسیم و به بیان ویژگی آن دو می پردازند

بنده نام این دو دسته را عوام و خواص گذاشتم البته لازم به ذکر است که جناب داستان پور از این دو اسم استفاده نکرده اند.

 

متن سخنرانی

هر کجا محرم شدی، چشم از خیانت باز دار                      ای بسا محرم که با یک نقطه مجرم می شود

افرادی که دستگاه امام حسین(ع) حضور دارند به دو دسته کلی عوام و خواص تقسیم می شوند

ا)عوام

کسانی هستند که

  1. به صورت مقطعی در مجالس اهل بیت شرکت می کنند مثلا فقط ایام محرم عزادار حسین هستند
  2. گاهی حتی مسلمان نیستند ولی در این مجالس شرکت می کنند مانند مسیحیان

حضرت با این افراد مانند مهمان برخورد می کند و انتظار کمتری از آنها دارد و گاهی حتی خیلی زودتر از خواص به حاجات خودشان می رسند و خودمان نیز بسیار شنیده ایم که مثلا حضرت ابوالفضل(ع) فلان مریض مسیحی را شفا داد یا وقایع مشابه دیگری که بسیار اتفاق افتاده است.

2)خواص

دسته دوم کسانی هستند که ادعای محبت اهل بیت را دارند، کسانی که در بین مردم به محب اهل بیت بودن شناخته شده اند مثل بچه های مذهبی، هیئتی ها، بسیجی ها

آیا می توانیم ادعا کنیم که آداب حضور در محضر امام را رعایت می کنیم؟؟

اهل بیت از اینان انتظار بیشتری دارند. این افراد بیشتر باید حواس شان جمع باشد که ادب حضور در محضر امام را رعایت کنند


 

داستان
یکی از عاشقان و محبین امیر المومنین (ع) در اثر سم گزنده ای مسموم شد و حال به شدت وخیم بود به نحوی که گمان می کرد روزهای آخر عمر خود را سپری می کند لذا می خواست بار دیگر امیرالمومنان (ع) را ملاقات کند حضرت بر بالین وی حاظر شد و به وی فرمود - از این سم جان سالم به در خواهی برد و پس از  دو ماه خوب می شوی حضرت در ادامه به وی فرمودند -آیا می خواهی به تو بگویم که چرا تو اینچنین شدی آن فرد گفت بلی یا امیر حضرت فرمودند آیا به خاطر می آوری که روزی شما و سلمان و یک نفر سومی در جایی بودید و آن نفر سوم سلمان را به خاطر محبتش به ما مسخره می کرد آن شخص گفت بلی یا امیر حضرت فرمودند این مسموم شدن به خاطر سکوتی است که در برابر آن فرد کردی و بدین خاطر است که از سلمان دفاع نکردی و ساکت بودی

 

چه قدر تاکنون در راه دفاع از مقام ولایت اهل بیت متلک شنیده ایم و مسخره شده ایم، اصلا تاکنون کاری کرده ایم که بتوان به آن گفت دفاع از مقام ولایت اهل بیت

 

 

دقت کنیم آن شخص مسخره کننده گزیده نشد-هرچند که او هم عاقبت کار خویش را می بیند- اما خداوند کسی را تنبیه کرد که در برابر این کار سکوت کرد و این از آن جهت است که آن فرد خود را از محبین حضرت می دانست و لازم بود در اینجا ادب را رعایت کرده و از دیگر محبین آن حضرت دفاع کند

 

مختصر اینکه اگر از دسته دوم شدیم یعنی اگر محرم شدیم باید بدانیم که با یک اشتباه مجرم می شویم و دیگر اینکه هر چه به اهل بیت(ع) نزدیک تر شویم انتظار آنان از ما بیشتر می شود اما اگر مانند دسته اول باشیم سالی یک بار فقط در دهه اول محرم عزادار حسین(ع) باشیم و در مابقی ایام سال به کارهای روزمره خودمان مشغول باشیم اهل بیت انتظار کمتری از ما دارند و بی ادبی های مان را نادیده می گیرند و حاجات مان را هم نیز گاهی خیلی زود تر می دهند

 

حال جز کدام دست باشیم؟ کدام یک بهتر است؟ اول یا دوم ؟

قبل از پاسخ به این سوال نکته ای را ذکر می کنم

 وقتی ما محرم می شویم قوانین جدیدی را باید رعایت کنیم

می گویند خداوند برای  بعضی ها "تور" دارد  برای بعضی "تار" دارد و برای عده دیگر "تیر"

برخی را برای آنان تور می اندازد و حاجات آنان را برآورده می کند تا ایمانشان بیشتر شود  و برای برخی  تار دارد و به آنان  حس و حال معنوی می دهد، از نماز و مناجات خود لذت می برند، از گریه بر حسین(ع) لذت می برند و برای برخی دیگر تیر دارد

خداوند در اوج محبتش به حسین(ع) می گوید می خواهم تو را کشته و خانواده تو را اسیر ببینم آن چنان که امام صادق(ع) انگشتر خود را نشان می دهند و می فرمایند روی بدن امام حسین(ع) به اندازه این انگشتر جای سالم نمانده بود

 در آن زمان خداوند به وجود حسین(ع) در مقابل فرشتگان مباهات می کند

زمانی که رابطه ما با خدا قوی تر می شود انتظار و دستورات خداوند به طور کلی فرق می کند

حال برگردیم به سوال خودمان ،کدام دسته؟ اول یا دوم؟

دسته اول در ظاهر بهتر است اما چند اشکال دارد

1-از نعمت های خاص خداوند به بندگانش محروم می شویم، امام حسین (ع) همه چیز خود  را برای خدا گذاشت خداوند نیز عطای بسیاری به او عطا کرد – شفا را در تربتش قرار داد ، ثواب زائران حسین را بیشتر از ثواب حاجیان قرار داد ، شفاعت روز محشر را به او داد و هزاران چیز دیگر ...

دوم اینکه کم یا زیاد این دنیا بالاخره تمام می شود و فرض را بر این می گذاریم که همگی افراد دسته اول و دوم به بهشت روند اما آیا این دو دسته یکسان خواهند بود

نه ، یکسان نخواهند بود

مثلا اگر دسته دوم هر روز امام حسین (ع) را ملاقات کنند دسته اول شاید هر 70 سال و یا هر 700 سال امام حسین(ع) را ببینند.

 

بترسید از گناهانی که قبح آن پیش مردم ریخته می شود اما در نزد امام زمان(عج) قبیح است

 

 در روایت است که امام زمان (ع) محبین خود را روزی 100 مرتبه به نام یاد می کنند ما چند بار به یاد آن حضرت می افتیم ؟

 

دانلود

جلسه اول

جلسه دوم

جلسه سوم

جلسه چهارم

جلسه پنجم



نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی